Niewskazane jest spalanie drewna o zawartości wilgoci (wody) powyżej 25%. Uzyskanie takiej zawartości odpowiada w praktyce sezonowaniu połupanego drewna od wiosny do jesieni w trakcie jednego roku.

Zabronione jest również spalanie śmieci, papieru i tektury (tylko na rozpałkę), pyłu drzewnego, trocin, kawałków drewna mniejszych niż cal, impregnowanego drewna, węgla i koksu.

Zdecydowanie wyższą sprawność ma kocioł zgazowujący drewno posiadający sondę Lambda. Dzięki temu cały proces spalania jest w pełni kontrolowany i dostosowany do konkretnego rodzaju drewna lub innych odpadów. Należy rozróżnić jeszcze sprawność chwilową i najważniejszą sprawność średnioroczną. Kocioł zgazowujący w odróżnieniu od kotła na węgiel posiada system czyszczenia wymiennika dzięki czemu sprawność utrzymywana jest na stałym wysokim poziomie. Kotły bez systemu czyszczenia wymiennika należy min. raz w tygodniu czyścić ręcznie.

Nowoczesne kotły dzięki wysokiej sprawności spalania drewna emitują spaliny o możliwie niskiej temperaturze. W zależności od wysokości komina, od fazy procesu spalania możliwym jest występowanie zjawiska skraplania się pary wodnej w kominie. Dlatego kotły na drewno w odróżnieniu od kotłów na węgiel, których temperatura spalin jest bardzo wysoka wymagają wkładki kominowej. Bez wkładki może nastąpić zjawisko erozji komina.

Waga pieca na zgazowanie drewna Easypell o mocy 22 kW wynosi 534 kg, a modelu 32 kW to 546 kg.

Kotły na zgazowanie drewna powinny być eksploatowane przy możliwie najwyższej wydajności bez względu na chwilowe zapotrzebowanie. Nadmiar energii jaki wytwarzać się będzie w krótkim czasie, a której nie będziemy w stanie wykorzystać na obiekcie musimy zgromadzić w tzw. zasobniku buforowym. Spalanie z mocą znacznie niższą od nominalnej jest nieefektywne. Instalując pomiędzy kotłem, a grzejnikami duży zasobnik wody grzewczej zapewniamy stały odbiór ciepła. Dzięki temu kocioł może działać z mocą nominalną, przy której osiąga największą sprawność. Zgromadzone ciepło będzie wykorzystywane w późniejszym okresie, nawet do 24 h po wypaleniu się drewna. Sygnałem do kolejnego rozpalenia kotła będzie spadek temperatury wody w buforze lub spadek komfortu cieplnego w budynku. 

Pojemność bufora ciepła należy ustalić w odniesieniu do zapotrzebowania budynku na ciepło. Sensowna pojemność dla przeciętnego budynku o powierzchni ok. 150 m² to 1.000 – 2.000 litrów. Najlepiej wyliczyć pojemność tak, aby nawet w okresie największych spadków temperatur ładowanie bufora odbywało się w najgorszym razie co 24 godziny.

Drewno to jedno z tańszych i łatwo dostępnych paliw i atrakcyjna alternatywa dla rosnących cen popularnych nośników energii jak węgiel czy gaz. Przykładowy roczny koszt ogrzewania budynku (poddanego termomodernizacji do standardu WT 2017 – EU 80 kWh/m2rok) o powierzchni ogrzewanej 150 m2, wraz z kosztem przygotowania ciepłej wody użytkowej rodziny 4-osobowej dla kotła na drewno o sprawności średniorocznej 83% wynosi ok. 4 500 zł (dane POBE za I kwartał 2025 r.). Kocioł na drewno może być jedynym źródłem ciepła lub uzupełniającym już istniejące.